Demesi ne kolay değil mi? Acıkınca yer, her çocuk büyür, zorlarsan yemekten tamamen soğur... Öyle olmuyor ama. Yemediği zaman senin rahat etmen mümkün değil. Doruk iki yaşına yaklaştı. Yemeyen bir bebekten süper yiyici olmasa da eh işte yiyen bir çocuğa dönüştü. Bu süreci nasıl atlattığımı yazmak istedim.
İkna olacaksanız baştan söyleyeyim zorlamayın. Her çocuk mutlaka büyüyor. Ama ben ikna olmamıştım. Ve ikna olmayacak anneler için süreci rahat atlatmaya yarayacak birkaç önerim var.
Yemek saatlerini değiştirin.
Herkesin biyolojik saati farklıdır. Bebeğinizin de öyle. Doktorunuzun söylediği saatte ya da sizin yemek yediğiniz saatte acıkmıyor olabilir. Bazısı sabah kalkar kalkmaz bir şeyler yeme ihtiyacı duyar, kimisininse biraz beklemesi gereklidir. Çorbasını 12'de yemiyorsa 14'ü deneyin mesela. Yemekle arası iyi olan bir bebeğin yemek saatlerini istediğiniz gibi düzenleyebilirsiniz. Ama zor yiyorsa siz onun düzenine uyun.
Yemek saatlerini eğlenceli hale getirin.
Biz hemen hemen her yemek saatini etkinlik saati olarak değerlendiriyoruz. Yemek yerken kafasını ve ellerini meşgul edecek etkinlikler bulmak işinizi kolaylaştıracaktır.
Kendi kendine yemesini destekleyin.
Kendi kendine yeterli yiyemeyeceğini düşünüyorsanız iki tabak yapın. Birini o yemeye çalışırken diğerini siz yedirin. Yemeye çalışırken kafası o kadar meşgul oluyorki sizin uzattığınız kaşığa farkında olmadan ağzını açacaktır.
Bazı yiyecekleri -sağlıklı veya gerekli- sevmediğini kabul edin.
Her yiyeceği telafi etmenin bir yolu vardır. Sevmediği bir şeyi yedirmeye zorlamayın. Mesela Doruk uzunca bir süre yoğurt yemedi. Meyveyle, pekmezle, her türlü denedim ama sevmedi. Vazgeçmedim, birkaç günde bir vermeyi denedim. Ama hiç zorlamadım. Bir gün yemeye başladı.
Sevmediği yiyecekleri karıştırmayı deneyin.
Doruk yoğurt yemediği dönemde tarhana yaptığım zaman az miktarda yoğurt da karıştırıyordum. Meyve yemeyi hiçbir zaman sevmedi. Muhallebisine katıyordum, bebe bisküvisiyle ya da kekle karıştırıp veriyordum.
Yardım edebilecek yaşa geldiğinde yemeği yapmaya veya sofrayı kurmaya yardım etsin.
Hazırlık sürecinin parçası olduğunda daha iştahla yiyor.
Yemek yemesi için ödüllendirmeyin.
Sonra bunu size karşı kullanır. Ödülsüz yemek yememeye başlayabilir. Zaten yemek onun temel ihtiyacı, ödül gerektiren bir durum değil. Bu, durumu yanlış yorumlamasına neden olabilir.
Başka çocuklarla kıyaslamayın.
Her çocuğun iştahı farklıdır. Çok yemesi de iyi bir şey değil unutmayın. Bebeğiniz 20 yaşına geldiğinde zamanında hapur hupur yiyen diğer bebekten daha uzun olabilir. Bu genlerimizle ilgili, ne kadar çok yediğimizle değil.
Bir de...
Yeterki yesin diye sağlıksız besinler vermeyin.
Çoğu insan gibi bebeğiniz de abur cuburu sever. Eğer tanışırsa. Tanıştırmayın. Yemiyor diye hazır paket keklerden verirseniz, karnı aç, doysun diye paket bisküvi yedirirseniz her zaman ister. Evde yapın, sağlıklı alternatifleri tercih edin.
"Neyir şabuk şabuk. Şu ekmenkleri yiyelim. Yoksa peynir vercekmişti annaam mirazdan. Doldurmuşsam azıımı veremezmişti o zaman."
Sevgiyle,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder